ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ – Ο ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ (Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ)

Περιγραφή

Σειρά: Νεοελληνική Λογοτεχνία

Νούμερο: 283

Στις «ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ» ο Θ. Πετσάλης-Διομήδης, επιχειρεί ένα είδος αυτοβιογραφίας ιδιαίτερης μορφής. Δεν γράφει «Απομνημονεύματα», «Αναμνήσεις», «Ενθυμήματα» ή άλλα ηχηρά παρόμοια. Δεν γράφει μια συγκροτημένη, προσεχτικά ιστορημένη, σειρά συμβάντων της ζωής του και των ιστορικών γεγονότων του τόπου του και του προσωπικού του περιβάλλοντος. Γράφει ακολουθώντας αβίαστα τις αυθαίρετες ιδιοτροπίες της μνήμης -της μνήμης του- με τα απολησμονημένα της αλλά αποθηκευμένα χάσματα, με τις απροσδόκητες παλινδρομήσεις, με τις συχνές παρεκβάσεις και επαναλήψεις, τα κενά της και τον πλούτο της και μας δίνει μια ζωηρή εικόνα του αντίκτυπου που είχαν στη διάπλαση της ψυχής και του μυαλού ενός παιδιού κι ενός εφήβου τα κοσμοϊστορικά συμβάντα που διαδέχονταν ραγδαία το ένα το άλλο κατά τον μεγάλο 20ον αιώνα.

Ο Πετσάλης – Διομήδης, στα ογδόντα του χρόνια τώρα, μας χαρίζει ένα Χρονικό ολόκληρου σχεδόν αυτού του αιώνα, κατά τον οποίον είχε, καθώς γράφει ο ίδιος, «την τύχη και την ατυχία» να ζήσει τα καταπληκτικά, τα τεράστια γεγονότα που «καταπόνεσαν το σώμα μας και αναστάτωσαν την ψυχή μας».