ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΛΤΙΒΟΛΩΝ

Πρωινό στη λεωφόρο – 2080. Περπατώ βιαστικά. Σκόρπιες οι σκέψεις μου διαδέχονται ακατάπαυστα η μία την άλλη, σχεδόν σε ρυθμό αλλαγής δύο μονάχα βημάτων. Η απόφαση για το δικό μου αύριο… Εδώ, στη δίχως τέλος υπόγεια σήραγγα ή πάνω; Τόσο και τόσα στοιβαγμένα προγράμματα… Η πίεση των μεγάλων για ό,τι αυτοί θεωρούν σωστό, να μπλοκάρει στην αμφισβήτησή τους… Μήπως άλλωστε δεν αποδείχτηκε ότι έσφαλαν; Κι ύστερα η σχέση μου με τους άλλους, της ηλικίας μου… Μοιάζει να ταιριάζω με τους λιγότερους…